ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΑΠΟ ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Ένα κάταγμα κολλάει με τη δημιουργία "πώρου" ο οποίος είναι το νέο οστούν που δημιουργείται στη θέση του κατάγματος. Ο πώρος σχηματίζεται από δυο ειδών κύτταρα, τους οστεοκλάστες και οστεοβλάστες, τα οποία συνεργαζόμενα αποδομούν ότι παληό και συγχρόνως σχηματίζουν νέο οστούν.

Παθολογικό είναι ένα κάταγμα το οποίο οφείλεται σε καταστροφή οστικής ουσίας από τοπική ανάπτυξη και δράση παθολογικών κυττάρων. Στις περιπτώσεις που τα παθολογικά κύτταρα είναι νεοπλασματικά, όπως συμβαίνει σε μεταστάσεις, η τοπική δράση τους, εκτός από το ότι καταστρέφει τοπικά το κόκκαλο που ήδη υπάρχει, καταστρέφει και εμποδίζει τη δράση οστεοκλαστών και οστεοβλαστών με συνέπεια να μη δημιουργείται νέο οστούν.

Κάταγμα που οφείλεται σε μετάσταση μόνο του δεν κολλάει γιατί δεν μπορεί να σχηματίσει πώρο. Ότι πώρος σχηματίζεται καταστρέφεται από το νεόπλασμα. Προϋπόθεση για να λειτουργήσουν οι οστεοκλάστες και οστεοβλάστες, που είναι τα απαραίτητα φυσιολογικά κύτταρα που θα δημιουργήσουν φυσιολογικό νέο οστούν, είναι να μην υπάρχουν νεοπλασματικά κύτταρα ανταγωνιστές που θα καταστρέφουν ότι νέο δημιουργείται.

Οστικός πώρος μπορεί να σχηματιστεί είτε μετά από ακτινοθεραπεία ή μετά από χημειοθεραπεία. Ο ρόλος της ακτινοθεραπείας και της χημειοθεραπείας σε περιπτώσεις καταγμάτων είναι ιδιαίτερα χρήσιμος γιατί, εκτός των άλλων, καταστρέφονται τα νεοπλασματικά κύτταρα και στην περιοχή του κατάγματος και αφήνεται ελεύθερη η δράση του μηχανισμού δημιουργίας πώρου. Η διαφορά είναι ότι αυτό δεν γίνεται άμεσα. Χρειάζεται χρόνο ανάλογα με το είδος του νεοπλάσματος και την αποτελεσματικότητα της θεραπείας που θα εφαρμοστεί.

Στις περιπτώσεις που το παθολογικό κάταγμα προκληθεί σε περιοχή με μειωμένες φορτίσεις οι επιπτώσεις είναι σχετικά μικρές και τα κλινικά συμπτώματα μικρά. Όταν όμως το κάταγμα αφορά σε περιοχή με αυξημένες φορτίσεις, π.χ. μηρός, κνήμη, κατώτερη σπονδυλική στήλη, οι επιπτώσεις είναι επώδυνες και αναπηρικές και χρειάζονται άμεση χειρουργική θεραπεία. Σε περιπτώσεις και με νευρολογικές επιπλοκές, π.χ. παραπληγία, επιβάλλεται η άμεση χειρουργική παρέμβαση.