ΑΥΧΕΝΙΚΗ ΜΟΙΡΑ
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ
Το αυχενικό ή αυχενο-βραχιόνιο σύνδρομο ταλαιπωρεί πληθώρα ασθενών. Τα αίτιά του είναι πολλά συνοψίζονται όμως στα ανατομικά στοιχεία του ερειστικού συστήματος (οστά, μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, σύνδεσμοι, αρθρώσεις) τα οποία παρουσιάζουν διάφορες παθολογικές εκφυλιστικές κυρίως ή και τραυματικές καταστάσεις με συνέπεια να πιέζουν και να τραυματίζουν τα νευρικά στοιχεία τα οποία υπάρχουν στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Το σύνολο των κλινικών εκδηλώσεων από τον ερεθισμό των νευρικών στοιχείων στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης αποτελεί το καλούμενο αυχενικό ή αυχενο-βραχιόνιο σύνδρομο.
Το αυχενικό ή αυχενο-βραχιόνιο σύνδρομο αντιμετωπίζεται κατά κανόνα συντηρητικά. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις όπου τα φάρμακα, οι φυσικοθεραπείες και γενικώτερα η υπομονή δεν αποδίδουν οπότε η χειρουργική έχει τον ρόλο της και ανάλογα με το κύριο αίτιο γίνεται και η ανάλογη θεραπεία.
Εφαρμόζεται σύμφωνα με τις προδιαγραφές του πρώτου διδάξαντος Ralph Cloward και ας έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε που έκανε την πρώτη επέμβαση. Η προσπέλαση είναι η ίδια, η τεχνική στην αφαίρεση του δίσκου είναι η ίδια και η φιλοσοφία στην αποκατάσταση της εμβιομηχανικής της σπονδυλικής στήλης παραμένει η ίδια. Οι διαφορές είναι ότι σήμερα, αντί για οστικό μόσχευμα από τη λεκάνη του ίδιου του ασθενή, που χρησιμοποίησε ο Cloward, χρησιμοποιούμε, τις περισσότερες φορές, αλλομόσχευμα ή τεχνητά εμφυτεύματα και ενισχύεται η σπονδυλοδεσία και με πρόσθετη πρόσθια εσωτερική σταθεροποίηση.
Από τις νεώτερες κατακτήσεις της εμβιομηχανικής χειρουργικής. Εφαρμόζεται στις περιπτώσεις που η χειρουργική επέμβαση γίνεται σχετικά νωρίς όσο οι βλάβες και οι φθορές δεν έχουν επεκταθεί και στις οπίσθιες σπονδυλικές αρθρώσεις. Ο μεσοπονδύλιος δίσκος που προκαλεί τα συμπτώματα αφαιρείται και αντικαθίσταται με τεχνητό ο οποίος επιτρέπει στη σπονδυλική στήλη να κινείται περίπου όπως και η φυσιολογική.
Γίνεται στις περιπτώσεις που υπάρχουν βλάβες στα οστά σε βαθμό που αναγκάζουν τον χειρουργό να προχωρήσει σε αφαίρεση τμήματος ή ολόκληρου του σώματος ενός ή περισσότερων σπονδύλων ώστε να αποκατασταθεί η μορφή και η βατότητα του σπονδυλικού σωλήνα και των σπονδυλικών τρημάτων. Τα σπονδυλικά σώματα τα οποία αφαιρούνται, αντικαθίστανται είτε με συμπαγές οστικό μόσχευμα από τον ίδιο τον ασθενή, από την πύελο, είτε με τεχνητούς κλωβούς γεμισμένους με οστικό μόσχευμα. Συμπληρωματικά η σπονδυλική στήλη ενισχύεται με πρόσθετη πρόσθια εσωτερική σταθεροποίηση.
Γίνεται στις περιπτώσεις που το πρωτογενές αίτιο του αυχενικού συνδρόμου είναι η σπονδυλική αστάθεια της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης η οποία μπορεί να οφείλεται σε ρήξεις συνδέσμων, δίσκων ή και βλάβες οστών. Η σπονδυλική στήλη σταθεροποιείται (σπονδυλοδεσία) με τη χρήση συστημάτων από παραμαγνητικά υλικά τα οποία αγγιστρώνουν και σταθεροποιούνται στα σπονδυλικά σώματα.
Νέα σχετικά μέθοδος. Εφαρμόζεται όταν το αίτιο είναι μικρή σχετικά κήλη του μεσοσπονδύλιου δίσκου χωρίς να υπάρχει μεγάλη οπίσθια ρήξη στον ινώδη δακτύλιο και διατηρείται σχετική ελαστικότητα. Γίνεται διάταση των σπονδυλικών σωμάτων και σπονδυλοδεσία χωρίς να προηγηθεί αφαίρεση των μεσοσπονδύλιων δίσκων.
Εφαρμόζεται όταν το αίτιο είναι σπονδυλική αστάθεια συνήθως μετά από τραυματισμό, κάταγμα ή εξάρθρημα και αφορά και στα κεντρικά και οπίσθια στηρικτικά στοιχεία της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Τα υλικά τα οποία χρησιμοποιούνται σήμερα είναι αποκλειστικά παραμαγνητικά.
Εφαρμόζεται σε παραμελημένα περιστατικά όπου η κύρια πάθηση είναι η αυχενική μυελοπάθεια σε αρκετά μεγάλη έκταση και η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης δεν παρουσιάζει σοβαρά στοιχεία αστάθειας ώστε να είναι απαραίτητες παρεμβάσεις για διόρθωση της τελευταίας. Με την πεταλοπλαστική, ετερόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη, γίνεται διεύρυνση του σπονδυλικού σωλήνα στην αυχενική μοίρα όταν η πίεση προκαλείται κυρίως από το οπίσθιο τοίχωμά του. Η πεταλοπλαστική μπορεί να συνδυαστεί και με σταθεροποίηση στις περιπτώσεις που συνυπάρχει σπονδυλική αστάθεια.
Γίνεται με οπίσθια προσπέλαση κατά την οποίαν εντοπίζονται τα τρήματα τα οποία "πάσχουν" και τα οποία "διευρύνονται" ώστε οι νευρικές ρίζες και τα γάγγλια που βρίσκονται μέσα σ΄αυτά να απελευθερωθούν και να μή πιέζονται από σκληρά μόρια.
Καμμία χειρουργική μέθοδος δεν "στοχεύει" σε νευρικό ιστό. Όλοι οι χειρουργικοί χειρισμοί γίνονται αποκλειστικά σε ιστούς του ερειστικού συστήματος, δηλ. σε οστά, δίσκους, συνδέσμους, αρθρώσεις κλπ, με στόχο τη δημιουργία ελεύθερου χώρου για τους νευρικούς ιστούς (νωτιαίο μυελό, νωτιαίες ρίζες και νωτιαία γάγγλια). Οι χειρουργικές μέθοδοι θεραπείας για το αυχενικό είναι περισσότερο εύκολες αλλά και αποτελεσματικές όσο πιο γρήγορα εφαρμόζονται. Κάθε καθυστέρηση οδηγεί αναπόφευκτα σε αύξηση των βλαβών και σε εφαρμογή πιο εκτεταμένων διορθώσεων, όταν αυτές θα γίνουν αναγκαίες.